Am i ok???

..Τα Xmas πλησιάζουν απειλητικά και η εποχιακή κατάθλιψη επίσης. Εκεί λοιπόν που πάω να πέσω στα βαθιά συλλογίζομαι την χθεσινή βραδιά Ίδιο μαγαζί, ίδιος κόσμος, και εκεί που περιμένεις και μια ίδια βραδιά... τσουπ!!! Καλώς τον. Έτσι από το πουθενά! Και αν αυτό δεν είναι κάρμα φίλοι μου τότε τι είναι?!? Διότι, το σύμπαν τέτοια παιχνιδάκια παίζει. Το κυνηγάς, το κυνηγάς, και εκεί που λες " ε, δεν πα να..." *****τα ραμ τα ταμ ***** όλα αλλάζουν. Ναι, ναι!! Και ερωτώ: να το κουνήσουμε εν τέλη το χέρι μαζί με την Αθήνα ή να τα αφήσουμε όλα στην τύχη τους???

The past,,,

..το παρελθόν. Θα είναι εκεί πάντα ακόμα και όταν εσύ είσαι απόλυτα αποφασισμένος να κάνεις ένα βήμα μπροστά. Και αυτό γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο να φύγουν από τη ζωή σου και να γίνουν απλά αναμνήσεις. Τι γίνεται όμως όταν αυτοί οι άνθρωποι είναι οι παλιοί σου έρωτες? Όταν αυτός που έχεις αποφασίσει να αφήσεις πίσω σου παρουσιάζεται μπροστά σου? Άσχημα τα πράγματα. Και για σένα αλλά και για αυτόν.

trip...

..τι μετράει τελικά: ο προορισμός ή το ταξίδι???

Love is...

...πόσες σπουδαίες αγάπες υπάρχουν τελικά??? Υπάρχει αυτή, η μία, η μοναδική, αυτή που εσύ και ο άλλος είστε πλασμένοι από εκείνη την ανώτερη δύναμη εξολοκλήρου ο ένας για τον άλλον, που τα δύο νήματα της ζωής σας έχουν ως μοναδικό σκοπό να μπλεχτούν, να κουβαριαστούν, να δεθούν κόμπο και να περάσουν από αυτόν τον κόσμο δεμένα σφιχτά? Αν υπάρχει μόνο ένας δυνατός έρωτας- μόνο αυτή η μοναδική αγάπη, πως θα ξέρουμε ότι είμαστε σε θέση να την αναγνωρίσουμε, Και πως ξέρουμε ότι έναν την αναγνωρίσουμε θα μπορεί να μας αναγνωρίσει κι εκείνη? Και αν περάσει απλά από τη ζωή μας και μετά χαθεί? Εάν ο κόμπος των κλωστών μας λυθεί? Τότε θα φταίμε εμείς ή θα είναι ένα ακόμη παιχνίδι της μοίρας? Και εάν φταίμε εμείς τότε η μοίρα απαλλάσσεται από τις κατηγορίες πάνω σε αυτό? Και εάν απαλλάσσεται μήπως δεν έχει κανένα ρόλο στην ζωή μας και τα νήματα τα κινούμε μονάχοι μας? Και εάν συμβαίνει πράγματι αυτό είμαστε ικανοί να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας???

Unlucky...

..Kοιμάσαι νωρίς νωρίς για να ξυπνήσεις φρέσκια την άλλη μέρα...σηκώνεσαι από τα χαράματα, κάνεις κούρες ομορφιάς, μάσκες, μαλλιά, μπάνια, αιθέρια έλαια, πόδια, χέρια (κτλ..), 2 ώρες να βρεις τι να φορέσεις-από ρούχα- άλλες 2 ώρες -από παπούτσια- άλλο τόσο να μακιγιαριστείς...σύνολο??? Μία μέρα ολόκληρη..και όλα αυτά ΦΥΣΙΚΑ για να ακακτήσεις των άντρα που θες...έλα όμως που η μοίρα σου είναι σακατενέμενη και που η γνωστή αμπελοσοφία "όταν θες κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για μην το κατακτήσεις" βγαίνει σωστή...και μένεις εσύ μόνη να καταριέσαι τη τύχη και το ριζικό σου, και να μετανιώσεις για όλη τη μέρα που έχασες από τις ετοιμασίες...και τώρα έτσι ωραία που έχεις γίνει ποιος θα σε δει??? Καλείς λοιπόν τον αριθμό του φίλου-σωτήρα να πάτε για ένα πότο να σε δουν οι άγνωστοι τουλάχιστον...

Ναι ναι αυτή είναι η αληθινή ζωή, μη κοιτάτε το sex and the city!!!

Brave...

...με συγκινεί η γενναιότητα των συμπατριωτών μου..που παρά τα επεισόδια, παρά τις σπασμένες τράπεζες και τα μαγαζιά, βγήκαν να απολαύσουν την στολισμένη πόλη, αλλά και να πιουν το καφεδάκι τους...γιατί ο Έλληνας βρέξει- χιονίσει θα τον πιει τον καφέ...δεν είμαστε εμείς σαν τους ξένους που άμα πάνε για έναν καφέ θα καθίσουν στο μαγαζί ένα τέταρτο με το ρολόι...εμείς θα καθίσουμε με τις ώρες, θα αναλύσουμε όλα τα δρώμενα των τελευταίων ημερών, από 5 φορές- ειδικά άμα είσαι γυναίκα και το θέμα αφορά τα αρσενικά- και δεν θα σηκωθούμε αν δεν δούμε τουλάχιστον την μισή πόλη να περνάει από μπροστά μας..
Αχ Έλληνες!!!

American..

...γυρνάς πτώμα σπίτι σου στις 11 έτοιμος να κοιμηθείς, να χωθείς μέσα στο ζεστό σου παπλωματάκι και να μη σκέφτεσαι τίποτα, να πέσεις ήσυχα για ύπνο. Κάνεις, όμως, το μέγα λάθος : ανοίγεις την τηλεόραση σου!!! Και αντί να κοιμάσαι ήρεμος στο κρεβατάκι σου, βρίσκεσαι να βλέπεις μια από τις αμερικάνικες σειρές που προβάλλονται κατά κόρον στην ελληνική τηλεόραση και καταλήγεις να κοιμάσαι ξημερώματα, διότι η εν λόγο σειρά σου έχει δημιουργήσει ένα εκατομμύριο υπαρξιακά ερωτήματα...
Αναπολείς, λοιπόν, εκείνες τις παλιές καλές εποχές που οι τηλεοράσεις έπαιζαν τις αξέχαστες σαπουνόπερες που ούτε υπαρξιακά προβλήματα σου προξενούσαν, ούτε σε άφηναν ξύπνιο μέχρι το ξημέρωμα.. καιγόσουν απλά και ωραία...